Patrice Riemens on 28 Feb 2001 16:25:48 -0000 |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] Het Grote Falen van de Digitale Stad |
Aan de lezers van de mailing lijsten Open Domein en Nettime-nl, Saluut! Omdat ik aan een geschiedenis van de DDS bezig ben die van geen meter opschiet, of althans wel opschiet, maar niet snel genoeg (en dat allemaal voor een blad dat toepasselijk 'Krisis' heet), en omdat ik alweer in de gelegenheid werd gesteld om mijn meta-theorieen daaromtrent uit te wijden, ditmaal voor het dagblad Trouw, (ik had er twee-en-half uur voor nodig, Mieg was in 10 minuten klaar…;-) en omdat ik bij die gelegenheid, en ter plekke, bleek te komen tot een oordeel over, en het toebedelen van, de blaam voor het mislukken van Neerlands bekendste genetwerkte gemeenschap, wilde ik deze vertelling maar meteen op schrift stellen, en u die niet onthouden. (Lange zin, he?) ------------------------------------------------------------------------- Het Grote Falen van de Digitale Stad In het zogenaamd mislukken (te verstaan in termen van de moderne Franse filosofie, te weten 'un ratage innefable et solennel' - Vincent Descombes) van De Digitale Stad als gemeenschappelijk project zijn vier partijen betrokken, die allemaal, op hun manier, en met een varierende mate van verwijtbaarheid, hebben gefaald. Het zijn achtereenvolgens de 'bewoners' van De Digitale Stad, het bestuur van de gelijknamige Stichting, de zelfbenoemde directie van de DDS, en tenslotte de verschillende lokale en nationale overheden, oftewel het Openbaar Bestuur, dat garant zou horen te staan voor onze rechten en vrijheden. De grootste blaam, maar tegelijkertijd de minste verwijtbaarheid, treft de bewoners van de Digitale Stad zelf. Zij hebben, vaak met open ogen, het soms langzame, soms abrupte proces van verwording van hun gemeenschap - die er eigenlijk nooit een is geweest - zich zien ontvouwen, en hebben er niets, of veel te weinig, tegen ondernomen. Te hunner verontschuldiging kan worden aangevoerd dat de bewoners nimmer de instrumenten in handen hadden om daadwerkelijk deel te nemen aan het (mede)besturen van hun stad. En, meer in het algemeen, dat de Nederlandse maatschappelijke gewoontes en bestuurstradities zulks niet bepaaldelijk bevorderen. De bewoners hebben dus op een essentieel edoch niet fundamenteel punt gefaald. De oprichting van de vereniging Open Domein, voorheen vioDDS, kan in dit licht dan ook slechts worden gezien als een laatste, en tragisch verlate, poging om een halt toe te roepen aan een ondergangstrajekt dat allang was ingezet en nu bijna zijn beslag heeft gekregen. Het onvermogen, of de omwil, om de onherroepelijkheid van dat laatste onder ogen te zien en de consequenties daaruit te trekken, maken de vooruitzichten op het bereiken van het doel van die vereniging, namelijk het 'redden' van de DDS, nochtans uiterst somber. Temeer dat zij met partijen te maken heeft die dwars tegen de letter en de geest van hun mandaat in, opvattingen erop na houden en een beleid hebben gevoerd die tot doel en effect heeft gehad de bewoners elke effectieve participatie te ontzeggen. Het mandaat zelf hebben beide betrokken partijen, de Stichting DDS en de directie van wat thans de DDS Holding BV heet, voor het gemak nu maar voor achterhaald verklaard. De Stichting, bestuurd door een brochette ronkende namen uit het vaderlands 'professionele' Internetwereldje, heeft ten ene male gefaald in het beschermen van het fundamentele karakter van de Digitale Stad als een genetwerkte gemeenschap. De verklaring hiervan ligt voor de hand: zij hebben eenvoudigweg lak aan deze beginselen, en aan de waarden die zij vertegenwoordigen. Het gebrek aan steun voor, en de nauwelijks verhulde minachting van het DDS stichtingsbestuur jegens de vioDDS was de laatste dolkstoot in de rug, die het regentesk karakter van het viertal in al zijn gemeenheid openbaarde. Over de al dan niet aantoonbare gemeenheid van het, hetzij geparachuteerde, dan wel langzaam opgeklommen en tenslotte zelfbenoemde, tweetal directeurs/eigenaren dat een jaar geleden zijn greep op de Digitale Stad wist te vervolmaken, hebben beter ingevoerden dan ik al afdoende, en overtuigend, elders hun verhaal gedaan- of zij gaan dat alsnog doen. Laat ik het erop houden dat niets, maar dan ook niets van de essentie van de geschiedenis van de DDS begrepen kan worden, als geen (ruime) aandacht wordt geschonken aan het feit dat de Digitale Stad al snel na haar oprichting tot het persoonlijk carriere-projekt van Joost Flint was verworden. Diens uiterst simpele agenda bevat namelijk slechts twee woorden van vijf letters elk en daar kan hij uitzonderlijk goed op focussen. De zonder enig overleg met de op zijn minst morele rechthebbenden uitgekookte 'privatisering' - er is geen ander woord voor - van de DDS kan mijns inziens zonder meer vervat worden in het Frans strafrechtelijk begrip 'abus de biens sociaux'. Maar tenslotte treft het Openbaar Bestuur de allergrootse blaam. Het heeft geweigerd, en weigert vandaag de dag nog, om enige, anders dan domme repressieve, betrokkenheid te tonen voor het publiek domein in Cyberspace. Erger nog, het ontkent, in zijn beleid zoniet in zijn geschriften, zelfs het bestaan ervan. Door deze houding heeft de overheid van het begin af de omstandigheden geschapen waardoor de Digitale Stad eerst werd veroordeeld tot een al haar creatieve energie uitputtende overlevingsgesjoemel, om vervolgens ten prooi te vallen aan de onzinnige, en uiteindelijk bijkans fatale, verlokkingen van de 'nieuwe' markt. Maar dat hoeft niet te verbazen. In zekere zin hebben de huidige bezetters van het bestuurspluche Cyberspace maar al te goed begrepen: zijn ogenschijnlijke vrijbuiterij gekoppeld aan het (nu ietsje getemperd) enthousiasme die het bij het grote bedrijfsleven oproept, bevredigt hun eeuwig verlangen naar de ontsnapping uit de realiteit in de richting van het virtuele. Zo kunnen zij eindelijk het gemene volk, waarover zij slechts macht wensen uit te oefenen, achter zich laten, en dat zonder enige zorg of verantwoordelijkheid ervoor te hoeven opbrengen. Het is aan de burgers, in alle geledingen en op alle niveaus, om deze booswichten uit verkiezing of nalatigheid uit die natte droom te halen, en zichzelf uit een anders onvermijdelijk geworden nachtmerrie te bevrijden. ------- (met dank aan een anonieme meelezer* voor enkele correxies(sic)...) ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).