merijn on Thu, 28 Aug 2008 15:17:19 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] de depressie nabij |
In reactie op posts van Tjebbe en Ravage, hierbij een klein stukje tekst van mij. Ik kon het niet laten iets neer te pennen. Hoop dat nettime toch af en toe als discussieplatform dient en niet slechts als verzamelplaats en vacaturelijst voor het creatieve bedrijfsleven. groet, Merijn De Depressie Nabij http://www.flexmens.org/drupal/?q=De_depressie_nabij Treurnis troef. Terugkomen van vakantie en geconfronteerd worden met een land waar de kleinburgerlijke intolerantie van de Telegraaf regeert. Jezus. Toegegeven, politiek gezien stond Nederland er al niet erg rooskleurig voor, maar dit was beneden alle verwachting. Waarden die je als gegeven beschouwt gaan plotseling in rook op. Neem de rel rond Duyvendak. Ok, het is een dramatisch blijk van verlies van politieke ruggengraat binnen Groenlinks, maar daar blijft het niet bij. Het is nog veel dramatischer. Het is een ondergraving van het liberaal democratische gedachtegoed waarvan je juist zou mogen verwachten dat die door de liberale elite van Groenlinks wordt gekoesterd. Want was het niet de liberale filosoof John Locke die in zijn Second Treatise of Government argumenteerde dat het volk recht heeft op verzet tegen de arbitraire machtsuitoefening van de koning? Is dat niet precies wat de actie van Duyvendak behelste? De inbraak bij het ministerie om te laten zien dat de overheid op illegitieme wijze haar macht misbruikte (aangenomen dat de overheid ook op legitieme wijze haar macht kan misbruiken) om kerncentrales te bouwen? Over Locke moet gezegd worden dat de man verre van links was, maar een exponent van de groeiende macht van de Engelse bourgeoisie en vervent verdediger van het recht op eigendom. Lieveling van VVD'ers en D66'ers. Het filosofisch werk van Locke vormt een van de fundamenten van de liberaaldemocratische rechtsstaat. Let wel, Locke schreef zijn stukken in de 17e eeuw. Halsema en Duyvendak, in samenwerking met de Telegraaf, met hun uitspraak dat politieke actie alleen binnen de huidige legale orde acceptabel is, brengen ons grof gezegd meer dan 300 jaar terug in de tijd. Dat het wordt links in Groenlinks weinig meer te betekenen heeft, was al langer duidelijk. Sinds de overgang op een meer liberale koers die Halsema inzette met de publicatie van Vrijheid Eerlijk Delen, is de partij steeds meer op de Groene vleugel van D66 gaan lijken. Maar als je zelfs de liberalen niet meer kan vertrouwen om hun liberale principes na te leven, dan is er echt reden tot zorg, of paniek. Een soort van duizeligheid maakt zich van je meester, opeens heb je het gevoel alsof ons verdwaasde koude kikkerlandje elk moment kan omslaan in een totalitaire kleinburgerlijke dictatuur. De bodem lijkt onder ons weggeslagen. Het woord activist is een besmet begrip geworden. Was dat het eerder natuurlijk al in de kolommen van de Telegraaf, nu lijkt het zich verspreid te hebben naar de rest van de maatschappij. Duyvendak, de parlementariër met een besmet ‘activistisch verleden’, het is bijna alsof je deelgenomen hebt aan een terreurgroep. Enige vorm van directe actie wordt daarbij gelijk aan een ondemocratische terreurdaad. Wie ben jij om je tegen de zwijgende, stemmende meerderheid te verzetten? Vreemd genoeg krijgen de neo-nazi’s van Voorpost die Duyvendak op een taartactie trakteren, een paginagroot interview in de Pers als beloning. Het vandaliseren van Joodse graven en hun fascistische denkbeelden lijken in het huidige tijdperk meer legitiem dan Duyvendak zijn pogingen om de regering tot openheid te dwingen over haar kernenergie ambities. Dat was afgelopen maandag, 25 augustus. Nog lang niet daarvan bekomen, zie ik op het journaal de aankondiging van het voorstel tot een kraakverbod voorbijkomen. Philip Freriks uit tot drie keer aan toe de woorden "Oost-Europese krakers" vaak gevolgd door de toevoeging gewelddadig. Op de achtergrond draaien beelden van een zeer gewelddadige ontruiming in de jaren ’80 en een aantal zwart geklede krakers in het heden, die heldhaftig met verfballonnetjes gooien - het contrast is eigenlijk veelzeggend, maar de algemene impressie is voor onoplettende kijker er een van algemene criminalisering. In mijn ervaring is de Oost-Europese "vijfde kolonne" in de kraakbeweging een aanwezig maar toch klein verschijnsel. Van conservatieve, xenofobische types als Jan ten Hoopen mag je dat soort dingen verwachten. Maar zo’n naakte tentoonspreiding van buitenlanderhaat in relatie tot de kraakbeweging had ik eerlijk gezegd niet op het journaal verwacht. Een beetje, een suggestieve hint of ondertoon, ok. Journalistieke principes zoals hoor en wederhoor lijken niet meer van toepassing. Een paar 'lieve' krakers worden weliswaar geïnterviewd, maar er wordt zorgvuldig bij vermeld dat het hier om een minderheid gaat, in vergelijking met de dreigende zwart geklede massa's. Krakers mogen zich zo bij het rijtje van exotische bedreigingen voegen die de Nederlandse volksaard niet meer kan en mag tolereren. In gesprek met vrienden duikt meerdere malen het woord tijdsbeeld op. Activisme, kraken, linkse politici of een inhoudelijke sterke journalistiek; het is niet noodzakelijkerwijs allemaal met elkaar verbonden, maar het zijn fenomenen die niet meer bij deze tijd lijken te passen. Om als twintiger bevangen te worden door een gevoel van nostalgie is misschien een tijdelijk effect van een naderende depressie, die uiteindelijk weer zal overwaaien. Laten we het hopen. ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).