Patrice Riemens on Wed, 4 Jan 2017 23:26:50 +0100 (CET)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

[Nettime-nl] Ippolita Collectief: Internet: De democratische Illusie (II.13)


Ippolita Collectief
Internet: De Democratische Illusie.

Hoofdstuk II


Gelijkheid of gelijkberechtigheid?

Gelijkheid onder individueen wil nog niet zeggen dat zij allemaal identiek aan elkaar zijn, zoals het geval is als je het over een massa hebt. Gelijkheid is niet een wezenlijk, maar een betrekkelijk verschijnsel. Burgers zijn bijvoorbeeld hetzij gelijk voor de wet, of gelijk met betrekking tot de wet. (Echte) Gelijkheid betekent meer de gelijkheid van burgers ten opzichte van toegang en hulpbronnen. Aanhangers van online democratie zouden beter daarop de nadruk leggen in plaats van het compulsief stemmen op alles en nog wat te promoten. De Grieks-Romeins traditie had zelfs een woord hiervoor: 'isonomie', of gelijkberechtigheid - het wordt zelfs op school onderwezen! [in Itatlie althans -vert]. De Italiaanse pedagoog Federico Codello gaf de volgende definitie ervan:

(citaat)
--------
De technisch-politieke term 'isonomia' treffen wij voor het eerst aan bij Herodotus in zijn relaas van het grondwettelijk debat rond de troonopvolging van de overleden koning Cambyses waarbij volgens deze geschiedkundige verschillende candidaten tegenover elkaar stonden. Otanes, als aanhanger van de democratische optie, verklaarde toen dat 'er een goed naam is voor het volk die de macht heeft: isononia, oftewel gelijkrechtigheid. Het is in deze interpretatie dat het woord, die dateert van de politieke hervorming die Kleisthenes in Athene doorvoerde, een van de sleutelbegrippen van de klassiek democratie werd. Het ging toen staan voor de juridische en politieke gelijkheid (Gr. 'isos' = gelijk, 'nomos' = wet) van alle burgers - ongeacht hun afkomst of sociale status. [1]
--------

Otanes, de Perzische 'barbaar' haalde ook een ander beslissend aspect van directe democratie naar voren, namelijk de mogelijkheid om terug te treden. Die stelt het individu in staat om zich te onttrekken aan het fenomeen die Canetti 'de angel van de macht' noemde. Daardoor hoeft hij (altijd een hij in de Oudheid) zich niet te laten opslokken door de onbestemde massa. Of zoals Herodotus schreef:

(citaat)
-------------
En zo Otanes, die heel graag de isonomie wilde vestigen, ziende dat zijn aanbeveling niet prevaleerde, stond op, en sprak zo: "Perzen, aangezien een van ons koning moet worden, hetzij omdat het lot, of de stem des volk hem op de troon plaatsten, of omdat hij die troon op een andere manier bestijgen zal, zult u mij niet als mededinger meemaken, want ik wens noch te commanderen, noch te gehoorzamen (Herodotus, Historiën, III, 80).
--------------

Het bijwoord 'isonomos' is nog ouder. Men vindt hem terug, opgetekend in zijn 'Elegiastische gedichten', door Theognis van Megara, die een bevlogen verdediger van de aristocratische orde was. Volgens Condello wilde hij hiermee aanduiden dat:

(citaat)
---------------
De ware isonomia de 'eerlijke verdeling' is van bezit en privileges tussen de leden van de adelstand onderling, wier egalitaire overtuiging de meest oorspronkelijke voorloper van de democratie is. Daarbij is niet onwaarschijnlijk dat het tweede deel van het woord isonomia in het Grieks eerder aan het woord 'némein' (verdelen) refereerde, dan aan het woord 'nomos', (wet/regel). In die zin is 'isonomia' de politieke tegenhanger van 'isomoira', die slaat op het meer materiële aspect van gelijkheid en die wij al bij Solon kunnen aantreffen. Dat laatste begrip sloeg op de 'faire verdeling van de (landbouw)grond' en wijst op de aanspraken van het gewone volk. Het woord (isonomie) komt dus van de aristocratie vandaan, met dien verstande dat het wel de waarden van 'vrijheid', 'evenwicht', en 'wederkerigheid' in zich heeft, in tegenstelling tot wat het geval is bij monarchie en dwingeland ('tyrannij') [2]
-----------------

Dat isonomie het tweelingwoord van democratie (maar die term vond pas later algemene ingang) is te herleiden tot de propaganda van het 'democratische' Athene. Staten die lang daarna tot bloei kwamen lieten zich richten zowel door democratische als door autoritaire bestuursmodellen.





------------
[1] Federico Condello, «Isonomia», in: Enciclopedia	del l’antico:
http://www.pianetascuola.it/risorse/media/secondaria_secondo/greco/enciclopedia_antico/lemmi/isonomia.html
[2] Federico Codello, op. cit.
Voor Herodotus had Alcmeon al de term isonomie gebruikt, maar dan in overdrachtelijke zin. Hij definieerde het als een gemoeds- en gezondheids-toestand gekenmerkt door evenwicht en gelijkstemdheid, en stelde daar tegenover de 'monarchie', een pathologische staat waar een element zijn wil aan alle anderen oplegt.
Zie ook: https://en.wikipedia.org/wiki/Isonomia
(Persoonlijke noot: gek genoeg heb ik die discussie zelf, als leerling, ook op het Barleus Gymnasium - where else? - meegemaakt. Het woord isonomie viel toen niet (vzimkh), het ging onder de mom van 'interne' vs 'externe' democratie.)

______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).