Peter Olsthoorn on Sat, 15 May 1999 03:49:53 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
nettime-nl: lijst met namen spionnen |
Vraag aan Nederlandse gewetens op Internet. Ik zou jullie mening willen weten naar aanleiding van onderstaand bericht. 1) De keuze viel op verwijzen naar de lijst met spionnen, publicatie van de inhoud van alle stukken op de mirrorsite en het publiceren van het gesprek van de regeringswoordvoerder; alternatieven zijn: 2) Niet verwijzen naar de mirror; de Britse (zelf)censuur volgen. Is die niet wat absurd? 3) De lijst met namen ook publiceren (zodra dat nodig is). Een mirror met URL daarvan staat klaar voor het geval de Amerikaanse mirror van het net gaat. Publiceren, lijkt me. Of niet? Artikel vandaag: http://www.planet.nl/multimedia/1999/1405/h.shtml 'Mede-verantwoordelijk voor moord bij publicatie spionnenlijst' De Britse regering verbiedt de publicatie op Internet van belastend materiaal over inlichtingendienst SIS of MI6 op Internet. De vraag is of dat juist is? We vroegen het de regeringswoordvoerder; een boeiend gesprek. De 'Defence, Press and Broadcasting Advisory Committee' in Londen vaardigde een dringend verzoek aan Britse hoofdredacteuren uit om met name de lijst met agenten en standplaatsen niet te publiceren. De heren en dames zouden gevaar kunnen lopen. We belden dit orgaan in Londen, dat verwees naar het ministerie van Defensie die naar het ministerie van Buitenlandse Zaken verwees. De voorlichter in kwestie, Nev Johnston, zegt het volgende als we hem voorleggen te overwegen de lijst te zullen publiceren: Johnston: 'Als dat zal leiden tot de dood van mensen die op de lijst staan, dan neemt u een zware verantwoordelijkheid.' Planet MM: Welk deel van de lijst klopt er en welk deel niet? Johnston: 'Dat zeggen we natuurlijk niet. Maar er staan ook onjuiste namen op en die lopen evenzeer gevaar.' Planet MM: Het is uw verantwoordelijkheid om deze mensen nu te beschermen, want u faalde in geheimhouding. Welke maatregelen treft u? Roept u ze terug? Johnston: 'We nemen maatregelen, maar we gaan u niet vertellen welke maatregelen dat zijn. Dit is een hele ernstige kwestie.' Planet MM: In feite ligt de lijst op straat. De Britse pers houdt zich aan uw order, maar gezien de mondiale verspreiding van Internet is dit zinloos, of niet? Johnston: 'Het is nog niet breed bekend, alleen nog in kleine kring, vooral onder jullie journalisten, want voor jullie is dit interessant.' Planet MM: 'Voor lezers ook, hoor. Degenen die er onterecht op staan, kunt u beschermen. De spionnen die er terecht op staan, zult u moeten terugroepen.' Johnston: 'Nee, als we mensen terugroepen bevestigen we daarmee dat ze terecht op de lijst staan.' Planet MM: 'Dus u bent verantwoordelijk voor eventuele moord op deze mensen, niet ik. Publiciteit is een tegenstander van geheime diensten, waar ze rekening mee moet houden. Als geheimhouding mislukt, is dat onderdeel van het spel en bent u verantwoordelijk.' Johnston: 'Maar publicatie is gevaarlijk. Uw vrouw en kinderen lopen gevaar door terroristen die wij opsporen. Hoe vindt u dat als zij morgen het slachtoffer worden van Bin Laden, omdat we ons werk niet meer kunnen doen? Terroristen, drugskartels, wilt u die terwille zijn? Wilt u met onschuldige mensenlevens spelen?' Planet MM: 'Kom toch, meneer, speelt u niet op mijn gevoelens. Ze spelen geen rol. Elke nacht sturen u en ik bommenwerpers weg om onschuldige mensen te treffen. Daar ligt u toch ook niet van wakker. Maar gaat u publicaties juridisch aanpakken?' Johnston: 'Nee, er is vrijheid van publicatie. Maar de journalist moet besluiten of hij de mede-verantwoordelijkheid wil nemen voor moorden die het gevolg kunnen zijn van de publicatie. Uiteindelijk beslist u zelf of die lijst iets toevoegt aan uw berichtgeving, en of u er geld aan wilt verdienen.' Planet MM: 'Het gaat hier niet om geld. Het is het principe. U maakt de fout en probeert de verantwoordelijkheid te delen met journalisten. Ik vind dat principieel onjuist.' Johnston: 'Waarom belt u dan? Planet MM: 'Uw standpunt interesseert me. Dat is het overwegen waard.' Johnston: 'Wat dat betreft merk ik dat er geen verschil is tussen Britse en Nederlandse journalisten. Jullie zijn ook open...' Dat was dat. Toch besloot ik om de lijst niet te publiceren, maar de mirror-index wel, en te verwijzen voor zover dat relevant is voor de berichtgeving want dat is het criterium; wetend dat deze wellicht het komend weekeinde al in duizendvoud over het net gaat, en verwijzen net zo erg is. 'You'll see the line, the line that's thin between, good and bad', dichtte ooit Deep Purple, naar ik meen, in 'Child in Time'. Een bron van de mirror-site is jya.com/crypto.htm. Hier staan de 'MI6 files' van Richard Tomlinson. Via de mirror van de indexpagina van de mirror-site met de aan de zaak gerelateerde artikelen weet u wat daarop staat. Een mirror van de lijst met namen, die via deze index te benaderen is, publiceren we niet daar deze voor de berichtgeving nu niet van belang is. We scharen ons hiermee niet achter de inhoud van de stukken. Nadrukkelijk stellen we hier dat geenszins zeker is dat de inhoud voor 100 procent waar is. Volgens de Britse regering wemelt de lijst van de fouten, maar nietttemin verbiedt ze publicatie. Zojuist berichtte Richard Tomlinson via e-mail het volgende: 'Before you attribute anything found on the web to me, please ensure that I was really the author. There is a lot of stuff out there that has been falsely attributed to me.' Veel aan Tomlinson toegeschreven materiaal zou dus niet van hem zijn. Daaronder stond een telefoonnummer in Zwitserland om te checken. Dat nummer gaf echter een foutmelding. Of Tomlinson maakte een fout, of het e-mail antwoord was niet van hem afkomstig, of zijn lijn is afgesloten. Inderdaad kunnen we niet garanderen dat de mirror een getrouwe wergave is van Tomlinson's publicaties en van de lijst - die waarvan hij ontkent de bron te zijn, noch - indien dat wel klopt - dat Tomlinson zelf juist publiceerde. Het is echter een normale gang van zaken dat de betrokken partijen duidelijk aangeven wat er onjuist is en dat publicatie goed is als de journalist het plausibel acht dat het verhaal klopt, en het heeft gecheckt voor zover mogelijk. Gaat een bron of een journalist vervolgens niet over tot het zo spoedig mogelijk rechtzetten, dan kan dat laakbaar zijn, en pas dan is het punt aangekomen van juridisch optreden. Gaat een verhaal een eigen leven leiden op Internet, dan is de bron steeds moeilijker te traceren en een verhaal niet meer te herstellen of herroepen. wie in welk stadium aansprakelijk is, wordt ook moeilijk vast te stellen. Zojuist publiceerde NRC Handelsblad een artikel met links over de zaak naar de gewraakte documenten. Vanmorgen stond een artikel over de kwestie in deze rubriek. Zegt u het maar! Uw mening zien we dit weekend tegemoet: Peter Olsthoorn. -- * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder * toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist * over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de * tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact: * nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.