nettime-nl: Word ik oud?deel 1

[Andreas Baader <andacaci@dds.nl>]

WORD IK OUD?

Op donderdag had ik afgesproken met een vriendin die ik nog ken van een baan
die we allebei hadden. Toen zij stopte bleven we contact houden via 
het digitale medium genaamd email en sinds zij gewoon in Nederland woont
ook via de telefoon. We hadden afgesproken omdat ik haar al een tijdje niet had 
gezien en ze toch in Amsterdam zou zijn met haar vrienden uit Heerhugowaard.
Deze mensen met een leeftijd van tussen de 16 en 20 jaar waren nog nooit in
Amsterdam geweest en het zou dus echt een dagje uit worden.

Wat waren de plannen? We zouden naar een Tshirt-winkel gaan op de nieuwedijk
en daarna naar het Waterlooplein.Toen ik de groep op het centraal zag dacht ik al
"oh mijn god". Allemaal dezelfde outfit, Marilyn Manson lookalikes die
vrolijk gingen toeristen. De hele groep liep gezamelijk gearmd over straat en als er 
iemand langs moest werd er een V gevormd zodat de persoon door kon lopen.

Eenmaal aangekomen bij de winkel die, zoals zoveel winkels in de binnenstad,
Tshirts met bandopdruk, ansichtkaarten en andere toeristische atracties zoals
softdrugs en paddo's werd de bende erg gelukkig en mijn gedachte was meer 
in de trant van "kunnen jullie niet normaal praten". De engelse stopwoordjes
vlogen voorbij:"wat cool,man" of "that's the shit hey". Ik stoorde me heel
erg aan hun blijheid voor witbedrukte acryl shirts die voor dertig gulden
verkocht werden.Shirts die ik zelf laat maken voor 7,50 en verkoop voor
12,50. Buiten vroeg ik een van de jongens om de tijd waarop hij antwoorde
niet met de tijd te leven en dus geen horloge had. Enig cynisme is me niet
vreemd en ik zei dat ik het knap vond dat hij de trein had gehaald.

Eenmaal buiten had de groep honger. De jongen van bijna twee meter
zei "Ik ga naar de Mc Donalds". Daar ging de hele groep naar de McDonalds,
het bedrijf waar ik meerdere malen voor het gestaan om te flyeren
tegen hun beleid, hun anti vriendelijk tegen mileu, mensheid en dier.
Ik zei tegen mijn vriendin dat ik daar echt niet naar binnen kon en
dat ik hoopte dat ze dat begreep waarop ze instemde en zei dat we wel 
zouden bellen.

Op de fiets naar huis voelde ik me oud terwijl ik pas 22 jaar ben. De ,bijna,
geilheid op Amsterdam, de grote stad, de plek waar alles kan in hun
ogen maakte me misselijk. Ik weet beter. Ook was mijn
frustratie groot vanwege het feit dat ze naar de McDonalds gingen.
Eenmaal thuis vertelde ik mijn verhaal en werd beschuldigd van hypocrisie.
"Hoe was jij vroeger?" werd me gevraagd,"Je beoordeeld mensen vanwege hun
uiterlijk. Niet ieder alternatief persoon is tegen de McD".
Ik moest me gewonnen geven, maar toch blijft het knagen aan mijn geest.
Had ik moeten beginnen over de McLibel zaak of andere zaken. Hoe was ik 
vroeger? Maar dat vroeger is drie jaar geleden! Toen was ik al vegetarier op 
het randje van veganist, toen was ik al politiek bewogen om wanorde of 
justitiele fouten kenbaar te maken. Ik luisterde en luister nog steeds naar Marilyn Manson, Nine inch Nails en andere bands waar de groep op kicken. Bij 
deze mensen zag je de nette mensen al opstaan om de oogpotlood en de 
leren riemen met  spikes al verdwijnen om terug te komen in kleren die sociaal aanvaardbaar zijn. 

De verhalen van mensen die zich ooit verzette tegen de foute aspecten van 
deze wereld om zich na een tijdje er met de pet naar te gooien en besloten  
fijn naar studio Sport te gaan kijken op zondagavond zijn altijd stoorzenders 
geweest in mijn hersens, maar nu al kan je de toekomstige pakken er al
uitpikken en meestal zijn het degene met de wildste haardos en kledij.
Vaak zijn het ook degene die de meest fundamentalistische meningen
uiten over wat nou wel of niet OK mensen zijn.

Deze groep was geen van allen. Ze zagen er dan alternatief uit, maar hun ideeen
waren hetzelfde als mensen die op het Leidscheplein elke zaterdag dronken
worden om aan hun vriendinnetje te laten zien hoe stoer ze wel niet zijn.
Eigenlijk was mijn ergenis dezelfde als die er zijn als mijn fiets voorbij gaat
aan de drukte op zo'n avond bij het Leidscheplein.

Het verschil is dat het dorpsleven voor kleine groepen jongeren te weinig is
om hun draai te vinden. Er word naar een alternatief gezocht en daarom vind
men de harde muziek. Om de provocatie ietwat groter te maken gaat men
de make-up erbij halen. Iets dat al jaren gebeurd, maar nog steeds effectief is.
Dan word er satanistisch gedachtengoed verspreid (terwijl er eigenlijk totaal
geen informatie over het onderwerp in het hoofd zit) alleen maar omdat het anti-
geloof is. Mischien klinkt het wat clichematig, maar feit is dat deze groep jongeren
ansichtkaarten kocht vanwege de satanistische gedachte erachter of een Tshirt 
kochten om de tekst "Time to teach your kid about satan, bitch". 
Toen ik wegging zei mijn vriendin dat ze binnekort het enige jongerencentrum
dat leuk is gesloten word dus dat ze wel vaker naar Amsterdam zullen komen.
Het antwoord dat ze kreeg was "vecht voor je plek en probeer het te behouden!".

Robert
--
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder
* toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist
* over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de
* tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact:
* nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.