Marie-Jose Klaver on Thu, 21 Jan 1999 18:20:36 +0100 (CET) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
nettime-nl: Verdeeldheid over internationale aanpak kinderporno |
Verdeeldheid over internationale aanpak kinderporno Kinderporno en Internet zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden geraakt. UNESCO wil internationale maatregelen om kinderporno op de digitale snelweg aan te pakken. Eensgezinheid is nog ver te zoeken. PARIJS, 21 JAN. ,,Pedofilie is het gevaarlijkste virus op de elektronische snelweg. Het kan de menselijke waardigheid doden. Het kan de vrijheid doden Het kan Internet zelf doden’’, aldus Henrikas Yushkiavitshus, onderdirecteur voor communicatie, informatie en informatica van de UNESCO. Om de internationale bestrijding van kinderporno op Internet te verbeteren heeft UNESCO na een conferentie over pedofilie op Internet in Parijs, waaraan meer dan 300 deskundigen uit 40 landen deelnamen, een actieplan opgesteld. Volgens het actieplan zal UNESCO, de VN-organisatie voor onderwijs, wetenschap, cultuur en communicatie, streven naar harmonisatie van nationale wetgeving om internationale politiesamenwerking te vergemakkelijken en een basis te creëren voor internationale juridische maatregelen tegen kinderporno. Om greep te krijgen op de verspreiding van kinderporno moet er volgens UNESCO een manier gevonden worden waarop het Internet gecontroleerd kan worden, bijvoorbeeld met behulp van filters en een netwerk van elektronische uitkijkposten. Internet, dat zo’n 120 miljoen gebruikers heeft, speelt een steeds belangrijker rol bij de productie en verspreiding van kinderporno. Volgens Agnès Fourier de Saint Maur van Interpol is Internet hard op weg ,,de belangrijkste factor bij seksueel misbruik van minderjarigen en het belangrijkste middel bij de uitwisseling van kinderporno’’ te worden. Uit politie-onderzoeken blijkt dat er zeer omvangrijke pedofiele netwerken actief zijn op Internet die verantwoordelijk zijn voor de verspreiding van honderdduizenden kinderporno-foto’s. Vaak zijn deze netwerken ook betrokken bij de productie van kinderporno. In september vorig jaar werden na een internationale politie-operatie 100 leden van het kinderporno-netwerk W0nderland aangehouden, van wie één meer dan 180.000 kinderpornofoto’s in zijn bezit had. In totaal beschikten de leden van W0nderland over meer dan 1 miljoen strafbare afbeeldingen. Een nieuw probleem zijn websites waarop kinderen voor prostitutie worden aangeboden en tips voor gunstige vestigingsplaatsen voor pedofielen staan. Volgens Bruce Harris van Casa Alianza, een Centraal-Amerikaanse organisatie tegen seksueel misbruik van kinderen, is in Honduras en Costa Rica het pedofiele sekstoerisme met 60 procent toegenomen als gevolg van dergelijke websites. Voordat het actieplan van UNESCO gerealiseerd zal zijn, is nog een lange weg te gaan, zo bleek op de bijeenkomst in Parijs. Er bestaat grote verdeeldheid over de manier waarop kinderporno in internationaal verband bestreden moet worden. Politieke, juridische en culturele verschillen tussen de 186 lidstaten van UNESCO staan een wereldwijde aanpak van kinderporno in de weg. In sommige landen bestaat nauwelijks wetgeving tegen kinderporno en seksueel misbruik van kinderen. In Costa Rica gaat een kinderverkrachter die verklaart met zijn vrouwelijke slachtoffer te trouwen vrijuit als het meisje ouder is dan 12. Op misbruik van jongetjes rust zo’n groot taboe dat er nauwelijks over gesproken kan worden. Landen die geen goede anti-kinderporno wetgeving hebben, vallen buiten internationale politie-operaties, zei de Brit John Stewardson die aan het hoofd stond van de actie tegen het W0nderland-netwerk. Het door UNESCO voorgestelde gebruik van filters om de informatie-uitwisseling op Internet te controleren en te reguleren geldt als zeer omstreden. Terwijl Irak en sommige Afrikaanse landen filteren toejuichen, beschouwen de meeste Westerse democratieën deze methode als ongewenst omdat het blokkeren van informatie in strijd is met de vrijheid van meningsuiting. Filterprogramma’s zijn onnauwkeurig en blokkeren ook discussies over bijvoorbeeld borstkanker en voorbehoedsmiddelen, zo leert de praktijk. Bovendien heeft filteren geen effect op de verspreiding van kinderporno via niet-openbare kanalen als e-mail en babbelboxen. Ook secretaris-generaal Frederico Mayor van UNESCO waarschuwde tegen censuur. ,,Het probleem van pedofilie op Internet kan niet worden bestreden door middel van censuur.’’ \Ook zeer controversieel is het vraagstuk van de verantwoordelijkheid van de Internetindustrie voor het toegang bieden tot en doorgeven van kinderpornografisch materiaal. In sommige landen, bijvoorbeeld Duitsland en Groot-Brittannië, zijn Internetaanbieders juridisch aansprakelijk als ze kinderporno doorgeven. Ze weren consequent pedofiele nieuwsgroepen, ook als deze slechts discussies bevatten en geen strafbare foto’s. In andere landen is invloed van de providers op de inhoud van Internet juist uit den boze. Volgens de Nederlandse branchevereniging van Internetaanbieders NLIP is alleen de overheid verantwoordelijk voor de bestrijding van strafbare feiten op Internet. Providers mogen geen censuur uitoefenen door voor gebruikers te bepalen wat ze wel en niet mogen op Internet, aldus Fred Eisner van de NLIP. Marie-José Klaver --- http://www.marie-jose.nl -- * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder * toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist * over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de * tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact: * nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.