Ron Peperkamp on Wed, 15 Dec 2010 03:23:12 +0100 (CET) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
Re: [Nettime-nl] De 12 Thesen, de NRC, en Wikileaks |
Merijn, Ik heb mijn omgeving nog nooit horen klagen over mijn tekort aan onbestemde gevoelens jegens het buitenlandse beleid van de Amerikaanse (en overigens ook de Nederlandse) regering. Integendeel zou ik bijna zeggen... Maar mijn gevoelsleven is hier natuurlijk niet van belang. Waar het om gaat is de vraag of wij werkelijk gebaat zijn bij de acties van Wikileaks. Of om het preciezer uit drukken: in hoeverre het democratische proces geholpen wordt door de manier waarop Assange de gelekte informatie naar buiten brengt. Die vraag heeft alles met de manier van opereren (lees: stijl) te maken en dat is precies waar Patrice en Geert hun vinger op legden. Want Assange kiest bewust voor een theatrale stijl en daarmee voor een spectaculaire manier van journalistiek (en vooral: politiek) bedrijven. Nu ben ik helemaal niet vies van theater en spektakel, maar op het moment dat het politiek wordt, komen er toch ook wat andere zaken op het toneel te staan. Ik noem maar een paar attributen: verantwoordelijkheid, evenwichtigheid, opportuniteit, vertegenwoordiging, timing. Allemaal zaken die 'klare' politiek inderdaad lastig maken en daarom is het ook zo verleidelijk om ze eenvoudig terzijde te schuiven. "De waarheid moet maar eens gezegd worden!" Die uitspraak hebben we eerder uit een hele andere hoek gehoord. De waarheden die daar werden verkondigd, kunnen we ondertussen dromen. Maar welke waarheid wordt hier nu door Wikileaks onthuld? Ik had in januari 2002 bijvoorbeeld heel graag de ambtsberichten tussen Den Haag en Washington willen lezen. Niet omdat ik zo nieuwsgierig ben, maar omdat het volkomen duidelijk was dat de volksvertegenwoordiging hierover niet juist werd ingelicht. Toen was het democratische proces absoluut gediend bij openbaarmaking van vertrouwelijke correspondentie. Maar welk democratisch proces is gediend bij 'de waarheid' van een vertrouwelijke kwalificatie van de amoureuze praktijken van Berlusconi? Of de onthulling dat in China 'mensen dicht bij de top' hun buik vol hebben van die etters in Noord Korea? Helemaal als deze twee waarheden tegelijkertijd en naast elkaar worden gepresenteerd. Wisten we dat dan niet? Zeg nu zelf: iedereen weet toch dat Shell alleen maar in Nigeria kan opereren bij de gratie van goede relaties met de zittende machthebbers? En dat men dat op het State Departement ook weet, is nu ook niet bepaald 'nieuws' te noemen. Dit is dus geen journalistiek in de zin van controleren van de macht. Laat staan dat het bijdraagt aan het moeilijke en ingewikkelde proces om aan praktijken als die van Shell een einde te maken. Doel is hier duidelijk niet het bevorderen van het democratische proces - integendeel, het welbewust frustreren van het diplomatieke verkeer bemoeilijkt dat proces alleen maar. Doel is hier in de eerste plaats spektakel, keet trappen, glazen ingooien, Amerika in z'n hemd laten staan, de waarheid! Wel, dat soort waarheid zal mij eerlijk gezegd worst zijn. Met vriendelijke groet, Ron Peperkamp E: ron@peperkamp.nl M: +31 (0)6 - 1226 3331 -----Oorspronkelijk bericht----- Van: Patrice Riemens [mailto:patrice@xs4all.nl] Verzonden: dinsdag 14 december 2010 12:34 Aan: merijn oudenampsen CC: ron@peperkamp.nl; Geert Lovink; nettime-nl@nettime.org Onderwerp: Re: [Nettime-nl] De 12 Thesen, de NRC, en Wikileaks Merijn, dat is het standaard argument van 'concentreer je op de hoofdzaak (US imperialism?), niet op de bijzaak (Assange)'. Maar als iedereen zich op de hoofdzaak moet concentreren komt er weinig nieuws ('dat weten we allemaal al') en wordt het een rite, aka een mantra ('Down! Down! Down!, enz.) en kijkt niemand naar de zg. bijzaak, met de kans dat we allemaal als lemmingen van de klif vallen, bijvoorbeeld. Dag allemaal - voor de rest neem ik alles ter kennisneming aan! (aka 'w-akantie'!) patrizio en Diiiinooos! (very happy in Laibach! Nu pizza!) On Tue, Dec 14, 2010 at 11:52:47AM +0100, merijn oudenampsen wrote: > Beste Ron, > > Dat is dus het hele probleem, als je na die honderdduizenden berichten over > Irak en Afghanistan en Cablegate een onbestemd gevoel hebt over Assange in > plaats van over het buitenlands beleid van de Amerikaanse regering, dan zit > er toch iets mis in je denken. En ik vrees dat de berichtgeving van de NRC > daar mede verantwoordelijk voor is. > > groetjes, > > Merijn > > Op 14 december 2010 01:30 schreef Ron Peperkamp <ron@peperkamp.nl> het > volgende: > > > Beste Patrice, Geert en Merijn, > > > > Ik voel mij te weinig deskundig om inhoudelijk te reageren maar wil toch > > wel > > even kwijt dat ik het stuk van Patrice en Geert in de NRC bijzonder > > verhelderend vond. In ieder geval wisten zij met een aantal goed > > uitgewerkte > > stellingen, een onbestemd gevoel van onbehagen over de hele kwestie Assange > > voor mij helder te verwoorden. > > (En overigens valt die Atlantische inslag van de NRC tegenwoordig ook wel > > mee. Lees maar eens goed hoe instemmend er tussen de regels over het > > recente > > WRR-rapport wordt bericht). > > > > Met vriendelijke groet, > > > > Ron Peperkamp > > E: ron@peperkamp.nl > > M: +31 (0)6 - 1226 3331 ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).